- uçurumlu
- sif. Uçurumları və yarğanları çox olan; sıldırımlı, yarğanlı. Bu yer qalın, sıx meşəlik, çılpaq qayalıq, uçurumlu dərələrlə qucaqlanmışdı. A. Ş.. Kür sahili uçurumlu və qorxuludur. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ormanlıq — is. Meşəlik. Burası qalın, sıx ormanlıq, sərt qayalıq, uçurumlu dərdlərlə qucaqlanmışdı. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qucaqlanmaq — məch. 1. Qollar arasına alınmaq, ağuşa alınmaq. 2. məc. Əhatə olunmaq, dövrələnmək. Bu yer qalın, sıx meşəlik, çılpaq qayalıq uçurumlu dərələrlə qucaqlanmışdı. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sapdırmaq — f. 1. Doğru yoldan çıxarmaq, pis yola salmaq, azdırmaq. <Tahir Muxtara:> Bilirsiniz, pis yoldaş adamı yoldan sapdırarmış. Ç.. Bu yanlış mühakimə onu yolundan azdırmış, qaranlıq, uçurumlu yollara sapdırmışdı. A. Ş.. 2. Əsas məqsəddən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıldırımlı — sif. 1. Sıldırım olan, sıldırım halında olan. <Ağbulaq kəndi> sıldırımlı dağların geniş ətəyində yerləşərək hər tərəfdən meşə ilə əhatə olunmuşdu. S. R.. 2. Uçurumlu. Sıldırımlı sahil. Sıldırımlı dərə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaraq-şaraq — z. Şaraqqıltı ilə, şaraqqaşaraq. Su şaraq şaraq axaraq daşı, qumu bir birinə qatıb gəlirdi. M. İ.. Meşələr və uçurumlu dərə şaraq şaraqla dolmuşdu. İ. Ə.. Darvazalar şaraq şaraq; Gah örtüldü, gah açıldı. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçurum — is. 1. Çox sarp, dik və dərin yamac; yarğan, sıldırım. Sağımız dağ, solumuz qorxunc uçurum, meşəlik, dağlıqdır. S. Rüst.. Uçurumun dibi böyük tikan kolları ilə örtülmüşdü. Ə. M.. // sif. Uçurumlu, sıldırımlı, sıldırım. . . Qaraca qızın qabağına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti